'Erop vertrouwen dat het goed komt'

Anko Blokzijl

Bouwreisbegeleider

“Het gevoel dat je hebt als je met Habitat op reis bent, kan ik niet uitleggen. Ik weet wel dat je eraan verslaafd kan raken.” Dat is precies wat er gebeurde met Anko Blokzijl, sinds een paar jaar reisbegeleider bij Habitat. Hij vertelt over zijn bouwreizen en over zijn leermomentjes.

“De eerste reis vergeet je nooit”, vertelt Anko. Die van hem was in 2012. Hij ging met ‘Team Soest’ mee naar Nepal. “Ik heb best veel gereisd, ook met de rugzak en dan kun je je wat meer in een land onderdompelen dan wanneer je als ‘gewone’ toerist gaat. Maar samen iets doen, met bouwreizigers en met de plaatselijke bevolking, dat is echt een geweldige ervaring.”

Bouwreisbegeleider

Al snel werd Anko bouwreisbegeleider. “Dat begon toen ik mijn eerste eigen reis initieerde. Met vaders en zonen, allemaal vrienden en bekenden. Tijdens die reis merkte ik dat ik het begeleiden en organiseren leuk vond. Toen heb ik officieel gesolliciteerd en kon ik de volgende keer mijn zelf bij elkaar gezochte team begeleiden.”

Iedereen kan bouwen

Alle bouwreizigers leveren hun eigen bijdrage aan het werk. Team Soest bijvoorbeeld, heeft er altijd wel een paar bouwvakkers tussen zitten. “Die weten precies wat ze moeten doen”, aldus Anko. “Toch maakt het helemaal niet uit wat je achtergrond is. Metselaar, IT’er of pianostemmer, iedereen doet wat in zijn vermogen ligt. Ik hoef niemand te stimuleren. Integendeel. Ik moet de bouwers soms afremmen. Ik wil ze wel graag gezond weer op Schiphol kunnen afleveren.”

Leermomentjes

Het is niet de bedoeling dat je zelf mee bouwt als je reisbegeleider bent. Toch kan Anko het af en toe niet laten. “Als ik zie dat alles goed loopt, alle spullen op tijd op de juiste plek zijn en iedereen weet wat hij moet doen, kan ik stiekem ook wel even meebouwen”, lacht hij. Ondertussen let hij wel op of alles goed gaat. En of alle spullen op tijd op de juiste plek zijn. Dat levert af en toe een leermomentje op. “Een paar jaar geleden in Nepal, bijvoorbeeld, hadden we water nodig om cement te maken. In het dorp zelf was geen water, maar de lokale projectleider verzekerde mij ervan dat er op tijd water zou zijn. Toch leek het alsof er niets gebeurde. Toen heb ik ervoor gekozen om erop te vertrouwen dat het goed zou komen. De volgende dag was er echter nog steeds geen water. Geen zorgen, verzekerde de projectleider mij weer, het water komt. Toen dacht ik wel even dat we aan het lijntje gehouden werden. Totdat er ineens iets begon te borrelen in het irrigatiesysteem dat door het dorp liep. En ja hoor, daar was het water. Gewoon goed geregeld en precies op tijd.”

Dansen

Anko heeft nog meer geleerd op zijn bouwreizen. Metselen, bijvoorbeeld, van de Nederlandse bouwvakkers die er soms bij zijn, en natuurlijk van de lokale bouwvakkers. “Meneer Chung uit Cambodja zal ik me altijd blijven herinneren. Een tengere man met een grote hoed. Hij kon zo fantastisch mooi metselen. Je zag dat hij daar ontzettend trots op was. Ik heb veel van hem geleerd. Ik was thuis wel een klusser, maar metselen deed ik niet zelf. Dat is tegenwoordig wel anders. Meneer Chung kon trouwens ook geweldig dansen, maar hoe ik ook mijn best heb gedaan en hoeveel we ook met het hele team hebben geoefend, zijn moves kregen we niet onder de knie….”tekst: Gerda van der Meer

In zijn vrije tijd doet Anko graag aan rotsklimmen en wandelen in de bergen.

Nieuwsbrief
Sluiten