Jacco van Bennekom
Eerste bouwreis
Jacco vertelt: “Ik ben bouwreisbegeleider sinds 2010, maar kende Habitat al eerder via mijn vrouw Jennifer, die voor de organisatie werkt. In 2006 vond ze dat ik eens moest meemaken hoe een bouwreis in werkelijkheid is. Samen zijn we toen als bouwreiziger mee geweest naar het Jimmy Carter Work Project dat die keer in de buurt van Mumbai in India georganiseerd werd. Wat een ervaring was het om in India te zijn! In Mumbai heb je van die vier- of zelfs zesbaanswegen die door de stad lopen. In de middenberm wonen mensen in tentjes of onder een zeiltje. Je zag zelfs baby’s kruipen, vlak naast al die auto’s. Dat beeld is altijd blijven hangen, misschien omdat onze eigen zoon toen net een paar maanden oud was.”
In Nederland
Jacco is getrouwd met Jennifer. Samen hebben zij een dochter en een zoon, van wie hij de voetbalcoach is. ”Ik probeer zoveel mogelijk te sporten en zoveel mogelijk te doe-het-zelven in huis. Mijn drukke baan in de Marketing bij een internationale organisatie zorgt ervoor dat dit veel minder gebeurt dan ik graag zou willen.”
Belangrijkste taak als bouwreisbegeleider?
“Ik ben de zoon van een meubelmaker, dus het werk is me eigenlijk met de paplepel ingegoten. Maar op bouwreis ben ik vooral bezig met de groep, de host en de huiseigenaren. Ik zie het als mijn taak om de cultuurverschillen zoveel mogelijk te overbruggen. Wij Nederlanders zijn niet altijd even cultureel sensitief en we kennen de achtergronden niet van de manier van werken in de landen waar we bouwen. Wij willen bijvoorbeeld heel snel metselen. Dan mors je ook heel veel -dure- specie. ’s Avonds bouwen de lokale bouwvakkers verder met specie die niet meer plakt, want ze willen niets verspillen. Daar krijg je geen stevige muren van. Ik probeer dan de bouwreizigers uit te leggen dat ze beter wat langzamer kunnen werken en minder morsen.”
Wat brengt het bouwreisbegeleider zijn jou?
“Ik merk dat mijn kijk op de wereld is veranderd. Er is van alles mis in allerlei landen, maar als je zoals Habitat de onderste middenklasse ondersteunt, dan zie je dat die ook weer mensen meetrekken. De huiseigenaren staan zo trots in het leven en zijn zo bezig om zichzelf te verbeteren. Een week op bouwreis werkt voor mij louterend en relativerend. We kunnen heel goed zeuren met z’n allen, maar kijk eens wat die mensen van hun leven maken. De wereld is echt een stukje minder shit dan dat je soms denkt.”
Favoriete gereedschap?
“De schep. Die is overal nodig, bijvoorbeeld om cement te mixen. Dat gebeurt altijd op een centrale plek. Daar komt iedereen bij elkaar, samen cement mixen, samen wachten tot dat weer doorgegeven kan worden aan de metselaars. Daar gebeurt het, daar is de interactie.“
Welke ervaring blijft je altijd bij?
“Mijn eerste reis als bouwreisbegeleider was in Sulawesi, Indonesië. We bouwden veel huizen voor Molukse Christenen die in de jaren negentig van de Molukken waren gevlucht. Ze woonden in een VN tentenkamp, dat langzaam was veranderd in een krottenwijk. Het was voor het eerst dat ik heb ervaren hoe mensen met hun toekomst bezig zijn terwijl ze niks hebben. De huiseigenaren hadden besloten om pas naar hun nieuwe huis over te gaan als alle huizen klaar waren. En dat hebben ze ook gedaan, rond Kerstmis van dat jaar.”
Waar heb je bewondering voor?
“Voor mensen die zelf het initiatief nemen om letterlijk aan hun eigen toekomst te bouwen.”tekst: Gerda van der MeerMaak ook kennis met de andere bouwreisbegeleiders